Adres:
Strona:
Facebook:
E-mail:
Telefon:
Około 500 metrów na północny zachód od miasta, na dzisiejszym półwyspie jeziora Lipiańskiego znajduje się grodzisko nizinne, jednoczłonowe, podkowiaste, wzniesione na wyspie jeziornej. Podkowiasty wał przebiegający wysoką krawędzią brzegu wyspy łączył się od strony południowej ze stromymi stokami wzgórza wydłużonego wzdłuż zachodniego brzegu wyspy. Tworzyło ono naturalną barierę obronną. Stożkowata kulminacja, doskonały punkt- obserwacyjny, znajdowała się na krańcu zachodnim. Wzgórze opadało łagodnie w stronę północno-wschodnią, do środka majdanu. Wklęsły majdan, nieznacznie wyniesiony w części środkowej, posiadał w partii północnej owalne, zabagnione obniżenie, w którym jeszcze dziś zbiera się woda deszczowa. Jedyne dojście do obiektu prowadzi groblą nieznacznie wyniesioną nad lustro jeziora z drogą polną biegnącą na środku. Z badań starszych pochodzi naczynie baniaste z szyjką, z brzegiem wychylonym na zewnątrz, całkowicie obtaczane oraz nóż żelazny fragmentarycznie zachowany, natomiast z badań powierzchniowych przeprowadzonych w 1968 i 1975 r. pochodzi 201 ułamków naczyń, fragment osełki z łupku, gwóźdź żelazny z płaską główką i kawałek okucia żelaznego.
Źródło: “Grodziska wczesnośredniowieczne na ziemi pyrzyckiej” Slavia Antiqua: czasopismo poświęcone starożytnościom slowiańskim, Tom 26 (1979) s. 143 -238 Eugeniusz Cnotliwy, Ryszard Rogosz, Tadeusz Nawrolski
rb