Baszta Morze Czerwone jest najwyższą basztą obronną w Polsce. Wzniesiona na przełomie XV i XVI wieku posiada osiem kondygnacji wznoszących się na wysokość 34 m. Dolna część konstrukcji leży na planie prostokąta o wymiarach 8 x 9 m, kolejna ma formę cylindryczną udekorowaną cegłą zendrówką ułożoną w romby, najwyższa zaś ma kształt wieloboku. Szczyt zakończony jest ceglanym hełmem w kształcie ostrosłupa. W baszcie znajduje się wiele otworów strzelniczych. W podstawie znajdował się dawniej loch więzienny.

Nazwa baszty nawiązuje do wydarzeń z wojny trzydziestoletniej, gdy wg legendy budowlę spowiło morze krwi. Bardziej prawdopodobne jest pochodzenie nazwy z rdzawych mokradeł istniejących u podnóży baszty.