Jest to najpiękniejsza budowla neogotycka w Koszalinie. Często w różnych źródłach jej zabytkowa architektura określana jest jako eklektyczna i jest w tym sporo racji, gdyż w elewacji zawiera nie tylko neogotyckie elementy. Jednak użyta jako budulec czerwona cegła, specjalnie profilowana do licznych detali, a także trzy schodkowe szczyty w zwieńczeniu elewacji frontowej i maswerki w łukowatych nadprożach okiennych
trzeciej kondygnacji zdecydowanie przemawiają za stylem neogotyckim. Została zbudowana w latach
1884–1908 z inicjatywy Bergmanna, ówczesnego dyrektora Głównej Dyrekcji Poczty w Koszalinie. Rozplanowanie całego pl. Wolności wraz z otoczeniem nastąpiło już w 1836 roku, natomiast siedziba urzędu pocztowego i zajazd dla dyliżansów w tym miejscu powstał w 1858 roku. Przewóz przesyłek dyliżansami w miarę oddawania kolejnych połączeń skutecznie wyparła kolej żelazna. Pierwszy pociąg wjechał do
Koszalina ze Stargardu Szczecińskiego już dnia 1 czerwca 1859 r. Ostatnią linię dyliżansów konnych zlikwidowano w 1911 roku.