Obiekt w stylu barokowym powstał w latach 20. XVIII w. To jedna z dwóch bram miejskich, które przetrwały do czasów współczesnych. Obecnie jest siedzibą Teatru Kameralnego.

Brama Portowa jest jedną z dwóch bram miejskich, które przetrwały z linii obwarowań miasta. Obiekt w stylu barokowym został wzniesiony w latach 1725-1727 według projektu holenderskiego architekta Gerharda Corneliusa van Wallrawe.

Zewnętrzne mury zabytku zostały ozdobione rzeźbami francuskiego artysty Bartholome Damarta. Z jednej strony odnajdziemy tarczę z monogramem króla Fryderyka Wilhelma, który ufundował budowę obiektu. W górnej części obiektu odnajdziemy złocony napis w języku łacińskim, który głosi o prawach Państwa Brandenburskiego do Pomorza i Szczecina. Nad inskrypcją umieszczona została panorama miasta i bóg rzeki Odry. Jeszcze wyżej znajduje się owalna tarcza zwieńczona koroną z herbem Prus.

W pierwszej połowie XX wieku przed bramą zbudowano fontannę z neobarokowym pomnikiem bogini Amfitryty. Podczas II wojny światowej zdobienia zdemontowano i ukryto w Lesie Arkońskim. Pod koniec lat 50. XX wieku zdobienia odnaleziono i ponownie zamontowano na bramie.

Brama Portowa wcześniej była zwana Bramą Berlińską, ponieważ droga przez nią prowadziła do Berlina. Obecna nazwa została nadana w 1945 roku, po to, by nie kojarzyła się z niemieckim miastem.

Od 1976 do 2013 roku wewnątrz Bramy Portowej dział sklep Cepelia. Od 2015 roku budowla jest siedzibą teatru kameralnego.

Brama Portowa została wpisana na wojewódzką listę zabytków w czerwcu 1954 roku.