Adres:
Strona:
Facebook:
E-mail:
Telefon:
Grodzisko wyżynne, jednoczłonowe, zbliżone do czworoboku (od zachodu zaokrąglone). Usytuowane na skraju wysoczyzny na wydzielonym pagórku. Powierzchnia „majdanu” płaska, jakby wyraźnie zniwelowana, na środku nieznacznie wklęsła, łagodnie nachylona w kierunku wschodnim. Wały nie są czytelne ani na powierzchni, ani w profilu osi wierceń. Zbocza bardzo strome, wyraźnie zarysowane. Od strony północnej w dolnej części zbocza jest wyraźnie czytelna wąska, tarasowata płaszczyzna wznosząca się łagodnie w stronę zachodnią i dochodząca do zaklęśnięcia na krawędzi majdanu w jego północno-zachodnim narożniku. Tędy mogło prowadzić dojście do obiektu. Stan zachowania ogólnie dobry, tylko południowy i wschodni skraj płaszczyzny szczytowej jest zniszczony rowami strzeleckimi. Obiekt jest wyłączony z użytkowania – rezerwat przyrody. Ze znalezisk wyróżnić można: 2 kabłączki skroniowe z brązu, w tym jeden posrebrzany o średnicach 21 i 42 mm, nożyce żelazne, wiór krzemienny, fragment prażnicy, kilkanaście naczyń, wśród których na uwagę zasługują partie przybrzeżne form szerokootworowych baniastych, częściowo obtaezanych i bogato zdobionych, ułamki siwaków późnośredniowiecznych: brzeg i dno ze śladami podsypki. Z badań powierzchniowych przeprowadzonych w 1968 r. pochodzi 6 ułamków naczym z partii środkowych.
Źródło: “Grodziska wczesnośredniowieczne na ziemi pyrzyckiej” Slavia Antiqua: czasopismo poświęcone starożytnościom slowiańskim, Tom 26 (1979) s. 143 -238 Eugeniusz Cnotliwy, Ryszard Rogosz, Tadeusz Nawrolski
rb