Kościół w tej miejscowości istniał z pewnością już przed  rokiem 1349, kiedy to Martew miała zgodnie z pisemnymi wzmiankami własną parafię. Na początku drugiej połowy XVI wieku ówczesny drewniany kościół został przejęty przez protestantów (w tym czasie wierni pozostali przy wyznaniu katolickim należeli do parafii w Chwarstnicy), by w 1607 roku powrócić w posiadanie katolików. Wtedy to zdecydowano o odnowieniu wnętrza kościoła – zainstalowano nowy ołtarz i ambonę. Kościół otrzymał też w 1611 roku nowy dzwon.

Istniejący obecnie kościół powstał w 1680 roku a w drugiej połowie XVIII wieku, ze względu na rozwój wsi,  nieco go rozbudowano, prawdopodobnie właśnie wtedy wymieniając okna i dobudowując od północy zakrystię. Wzniesiony został w konstrukcji szkieletowej, na kamiennej, otynkowanej podmurówce. Pola międzyryglowe w ścianach mają wypełnienia prawdopodobnie przede wszystkim z gliny. Zakrystia natomiast jest murowana i otynkowana zarówno z zewnątrz jak i wewnątrz. Budowla salowa, orientowana, rozplanowana na rzucie prostokąta z trójbocznym prezbiterium od wschodu. Elewacja frontowa została oszalowana  deskami układanymi pionowo, w elewacji północnej widoczna jest drewniana konstrukcja, południowa została otynkowana, podobnie i zakrystia.

Wewnątrz widoczne są stropy  drewniane, z belkami podtrzymywanymi przez profilowane miecze. Empora muzyczna z prostą, szczeblinową balustradą z płycinami i schodami drabiniastymi. Okna nawy kościelnej są pojedyncze, dzielone szczeblinami na osiem kwater, natomiast okienka w zakrystii są jednoskrzydłowe,  typu krosnowego.  W kościele znajduje się barokowy ołtarz z połowy XVII w., z późnogotyckim obrazem “Tobiasz z Aniołem” w predelli  oraz barokowa ambona. Są to najprawdopodobniej elementy wyposażenia poprzedniego kościoła, który chociaż mniejszy powierzchniowo musiał być wyższy, na co wskazywałaby wysokość ołtarza, wyraźnie nieproporcjonalna w stosunku do ścian świątyni.

W pobliżu kościoła znajduje się cmentarz przykościelny otoczony murem z kamieni polnych.