Rezerwat leśny Trawiasta Buczyna został utworzony 30 maja 1956 r. Na początku miał powierzchnię 70,75 ha. W 1964 r. powiększono go do 79,63 ha, z czego 20,12 ha jest pod ochroną ścisłą, a 59,51 ha pod ochroną częściową. Rezerwat nosi imię prof. Stefana Kownasa. Był on organizatorem i pierwszym kierownikiem Katedry Botaniki Akademii Rolniczej, obecnie Zachodniopomorskiego Uniwersytetu Technologicznego.

 

Trawiasta Buczyna obejmuje wyniesienia moreny dennej, łagodnie wznoszącej się nad jeziorkami i torfowiskami przejściowymi, z licznymi głazami narzutowymi. Rezerwat porośnięty jest starodrzewem bukowym, głównie buczyną niżową z udziałem buczyny kwaśnej, z perłówką jednokwiatową w runie. W zagłębieniach gruntu spotkać można olsy i zarośla wierzbowo-kruszynowe (łozy). Poza tym drzewostan bukowy uzupełniają dęby, olchy, jesiony i jawory. Występują tu cenne siedliska rzadkich i chronionych roślin, takich jak: rosiczka okrągłolistna, bluszcz pospolity, porzeczka czarna, kruszyna pospolita, marzanka wonna, konwalia majowa, perłówka jednokwiatowa, skrzyp bagienny, gwiazdnica bagienna, kokorycz wątła, bobrek trójlistkowy, przytulia pospolita, czworolist pospolity, kokoryczka wonna.

Poza walorami przyrodniczymi warto obejrzeć pozostałość olbrzymiego cmentarzyska kurhanowego kultury łużyckiej z IV epoki brązu (1100-900 lat p.n.e.). Do dziś przetrwały cztery kurhany, częściowo przykryte płaszczem kamiennym. Obok znajduje się głaz narzutowy zwany Ołtarzem. Dotrzeć do nich można jedyną udostępnioną trasą przez Rezerwat – czerwonym szlakiem przez Trawiastą Buczynę.