Adres:
Strona:
Facebook:
E-mail:
Telefon:
Początkowo Świętoborzec był oddzielną osadą, dopiero po powstaniu sławnej stadniny włączono go do Łobza i utworzono z niego dzielnicę peryferyjną miasta.
W samym Łobzie, w XVII wieku wraz z rozwojem rzemiosła rozpowszechniał się handel końmi. W opisach miasta istnieją wzmianki mówiące o hodowli ciężkich koni rolnych już w XVIII wieku. Kolejno, w XIX wieku pojawiły się natomiast próby hodowli konia pół krwi.
W latach osiemdziesiątych XIX wieku odnotowuje się najważniejsze wydarzenie związane z rozwojem hodowli konnej w tym rejonie – założenie stadniny w Świętoborcu. W 1876 roku powstało tzw. stado ogierów, o oficjalnej nazwie Pomorska Stadnina Koni w Łobzie. Jej celem było odbudowanie systemu hodowlanego oraz zwiększenie liczby koni z przeznaczeniem rolnym jak i wojskowym po niedawno zakończonej wojnie z Francją.
Budowę kompleksu rozpoczęto od stajni oraz budynków administracyjnych, a na końcu skupiono się na dworku dla dyrektora hodowli. Dworek wraz z innymi zabudowaniami zachował się do dzisiejszego dnia.
Na początku XX wieku stado liczyło ponad 200 koni. W 1945 roku, wraz z końcem II wojny światowej powstało zagrożenie kradzieży koni przez wojska radzieckie. Podjęto wtedy decyzję o ewakuacji całej hodowli, lecz nie została ona skutecznie przeprowadzona i ostatecznie 350 koni zostało skradzionych przez armię wschodnią. Odbudowanie hodowli przewyższyło zakładane oczekiwania, gdyż z niespełna 50 ogierów powiększono tę liczbę aż do 300 w czasie krótszym niż 11 lat! Hodowla i handel końmi rozwijały się prężnie aż do lat dziewięćdziesiątych. Organizowano zawody konne, gonitwy oraz powożenie zaprzęgami. Przedsiębiorstwo jednak zaczęło mocno podupadać finansowo przekształcając się w kolejno nowe spółki aż do roku 2004. Wtedy stado praktycznie zaprzestało istnieć, a działalność została zawieszona. W 2009 roku prywatny inwestor rozpoczął proces odtwarzania pierwotnego charakteru miejsca.
Aktualnie w skład całego zabytkowego kompleksu stadniny wchodzą: budynek stajni, budynek administracyjny, budynek mieszkalny, kuźnia oraz ujeżdżalnia – wszystkie pochodzące z drugiej połowy XIX wieku. Wokół zespołu rozciąga się piękny zabytkowy park. Dodatkową atrakcją jest wspomniany już – dobrze zachowany dwór zarządcy.
Kompleks budynków opiera się na planie czworoboku. Stajnia od wschodu przylega do zabudowań mieszkalnych i gospodarczych, gdzie urzędowali pracownicy. Obok znajduje się fragment wolnej przestrzeni, nazywany skwerkiem wjazdowych za sprawą znajdującej się głównej bramy wjazdowej do obiektu. W południowej części znajdują się: ujeżdżalnia otwarta i pola treningowe. Natomiast od strony zachodniej całość ograniczona jest lasem. W północnej części znajduje się piękny dwór zarządcy za którym rozciąga się przepiękny zabytkowy park.
Budynki wykonane są z czerwonej cegły co nadaje im wyjątkowy wygląd i wpisuje je do zabytków o szczególnych walorach architektonicznych. Są klasyczne w swojej formie i wyglądzie, charakterystyczne dla swojej epoki, lokalizacji i przeznaczenia.
Zabytkowy park to nie tylko część składowa kompleksu. Dzięki niemu krajobraz bogaty w piękno architektury jest dopełniony walorami przyrodniczymi.
Sam park powstał wraz z budową pierwszych budynków jakimi była stajnia i część mieszkalna w latach osiemdziesiątych XIX wieku. W jego ramach został zaadaptowany fragment lasu, stąd niektóre egzemplarze drzewostanu mogą być starsze niż same zabudowania i ich wiek może sięgać nawet 200-300 lat. Park posiada leśny charakter, brak w nim wyznaczonych ścieżek, alei i innej typowej dla parków architektury.
Aktualnie trwa częściowy remont kompleksu. Budowana jest restauracja, planowane jest utworzenie bazy hotelowej z ok. 80 pokojami, sal konferencyjnych oraz odrestaurowanie dworku, który ma spełniać rolę budynku sztandarowego. Ponadto planowana jest rewitalizacja zieleni w parku wraz z budową małej infrastruktury.
W Świętoborcu rozpoczyna się słynny Szlak Konny Pojezierza Drawskiego, o łącznej trasie ponad 180 km, w którego skład wchodzą wszystkie najistotniejsze ośrodki konne Drawskiego Parku Krajobrazowego.